Door Gerard Dielessen

Wat kunnen muziekdocumentaires toch mooi zijn. En je hart raken. Met eental zeer bevriende SXSW-gangers zag ik zojuist ‘That’s The Way God Planned It’. Een verhaal over het leven van Billy Preston (1946 – 2006). Zit nog een beetje na te trillen. Wat een turbulent leven en wat een verdrietige en trieste afloop van deze zwarte Amerikaanse keyboardist, singer en songwriter. Het mooie van dit soort docu’s dat je dingen voor het eerst hoort en ziet. Natuurlijk kende ik Billy Preston. Mijn generatie. De 5e Beatle. Gespeeld bij The Rolling Stones. Schreef prachtige nummers, zoals Your’re so Beautiful en With You I’m Born Again (met Syreeta). Zo’n film neemt je mee terug naar je eigen jeugd. Herinneringen. Concerten in het Amsterdamse Concertgebouw midden in de nacht. Nostalgie. Preston heb ik overigens nooit live gezien.

Na een dag allerlei inhoudelijke sessies te hebben gevolgd over AI, democratie, 2050 en veel meer is het heerlijk om de dag af te sluiten met een goede film. Want SXSW is ook een film- en muziekfestival. 

That’s The Way God Planned It begon trouwens met een prachtig fragment uit The Concert for Bangla Desh in 1971 waarin Preston excelleerde. Een initiatief van Beatle George Harrison om geld bij te verzamelen voor vluchtelingen uit Oost-Pakistan, na de genocide in verband met de Bangladesh Liberation War. Even kijken hier zou ik zeggen: 

https://www.dailymotion.com/video/x84bknb 

Heerlijk herinneringen in de comfortabale bioscoopstoel van het Alamo fimtheater in Austin.

Al snel in zijn jonge leven bleek Preston een uitstekende toetsenist. Hij was zeven jaar oud en trad al op in het programma van Nat King Cole. Daarna ging het hard en werd zijn talent door veel andere topmuzikanten uit die tijd ontdekt. Preston werkte behalve met The Beatles en The Stones ook met Aretha Franklin, Sly Stone, Quiny Jones, JJ Cale en The Red Hot Chili Peppers. Ook voor hen bleef hij een mysterieus artiest. Zijn collega’s wisten niet veel over zijn privé-leven. Was ie nu gay of niet? Queer misschien. Het kon allemaal niet in die tijd. Zeker niet in de kerk, waar hij met zijn virtuoze pianospel al op vroege leeftijd de mensen op de banken kreeg. Ook nog een zwart. Praten over muziek was geen probleem. Praten over wat hem daarnaast bezighield liet hij niet toe. 

De wereld leerde Billy Preston kennen toen The Beatles hem inhuurde. In de documentaire is te zien hoe Preston als toetsenist meespeelt op de nummers Get Back en Don’t Let Me Down en hoe vooral George Harrison en John Lennon onder de indruk zijn van zijn bijdrage. Prachtige beelden trouwens. En supergeluid. Dat geldt trouwens voor de hele docu. Aan orgineel beelmateriaal geen gebrek en de audio is top. 

Arrestatie

De roem, de worsteling met zijn identiteit, geld. Hij kon het allemaal niet aan. Raakte aan de drugs en pleegde verzekeringsfraude nadat hij zijn huis in Los Angelos in brand had gestoken. In 1991 werd hij gearresteerd na een gewelddadige aanval op een minderjarige prostitué en voor het gebruik van cocaine.

Na zijn vrijlating werd hij door zijn collega’s weer in genade aangenomen. Het is aandoenlijk om te zien hoe vooral Eric Clapton zich over hem ontfermde. Na het overlijden van George Harrisson excelleerde Preston nog in het befaamde ‘Concert voor George’ concert in de Londense Royal Albert Hall (2002). Maar inmiddels was Preston alweer verslaafd. Zelfs Clapton kon hem niet meer helpen. Ondanks zijn diepe respect en waardering voor de muzikant Preston. ‘Als hij met mijn band meedeed was hij eigenlijk de band.’ Een mooiert compliment kan je eigenlijk krijgen.

Billy Preston overleed in 2006 op 59-jarige leeftijd.

Featured Session: I Miss You When You’re Next to Me: A Conversation With Jay Shetty

Door: Gerson Veenstra (met grote hulp van ChatGPT)

Meer mogelijkheden dan ooit om contact te hebben met elkaar en toch eenzaam. Zelfs binnen een relatie. Het is een van de grotere sociale problemen van dit moment. Jay Shetty legde de vinger op de zere plek en kwam met tips. Bij deze sessie heb ik geen aantekeningen gemaakt. Ik heb met 'Write for me' van ChatGPT een verslag samengesteld met behulp van het transcript van de sessie. 

Afbeelding gemaakt met DALL-E

Jay Shetty is een bekende auteur en podcasthost. Hij besprak een onderwerp dat veel mensen raakt: de zoektocht naar echte verbinding in een tijdperk waarin technologie onze interacties domineert. In de sessie ging hij heel erg in op de complexiteit van moderne relaties en gaf hij tegelijkertijd praktische oplossingen voor het bouwen van diepere, meer betekenisvolle connecties.

Shetty begon zijn presentatie met een opmerkelijke observatie over de paradox van onze huidige maatschappij. Hij illustreerde dat door te wijzen op de tegenstrijdigheid tussen onze toenemende afhankelijkheid van sociale media en technologie voor connectie en het groeiende gevoel van isolatie dat veel mensen ervaren. 

Zal ik ooit liefde vinden?

Een voorbeeld dat hij aanhaalde was de zoekopdracht 'zal ik ooit liefde vinden?', die prominent voorkomt in zoekmachines, wat wijst op een diepgeworteld verlangen naar verbinding dat niet wordt vervuld door onze digitale wereld.

Door persoonlijke ervaringen en anekdotes te delen, verkende Shetty de universele zoektocht naar liefde en de angst voor eenzaamheid. Hij daagde het publiek uit om na te denken over wat liefde nou echt betekent in een wereld vol oppervlakkige connecties. 

De 5 e's van connectie

Om de emotionele kloof die we ervaren te dichten, introduceerde Shetty 'de 5 e's van connectie':

1. Ervaringen en experimenten: Shetty benadrukt het belang van samen nieuwe dingen ontdekken. Hij moedigt aan om samen uit de comfortzone te stappen en gedeelde ervaringen te creëren die zowel verrijkend als herinneringswaardig zijn.
2. Educatie: persoonlijke groei en zelfontplooiing spelen een cruciale rol in het versterken van relaties. Leren en ontwikkelen, zowel individueel als gezamenlijk, draagt bij aan een dynamische en evoluerende relatie.
3. Emotionele uitwisseling: een rijkere emotionele woordenschat helpt ons onze diepste gevoelens en behoeften nauwkeuriger te communiceren. Door onze emotionele intelligentie te vergroten, kunnen we de onderlinge band verstevigen.
4. Entertainment: hoewel samen tijd doorbrengen, zoals films kijken of uit eten gaan, een onderdeel is van samenzijn, zegt Shetty dat dat op zichzelf niet voldoende is voor diepgaande verbinding.
5. Engagement: samenwerken aan een gemeenschappelijk doel of het ondernemen van activiteiten die verder gaan dan persoonlijk genot kan de relatie een diepere betekenis en doel geven. Dat kan variëren van vrijwilligerswerk tot het samen aangaan van nieuwe uitdagingen.

Praktische adviezen voor verbinding

Shetty deelde ook een paar adviezen voor het versterken van verbinding binnen relaties, zoals: wees nieuwsgierig naar elkaar. Vraag regelmatig naar de dromen, wensen en zorgen van je partner. Dat houdt de dialoog open en levendig. En neem de tijd om elkaar te waarderen voor de kleine dingen. Dat kan gaan om iets simpels als koffiezetten in de ochtend of in de loop van de dag een lief berichtje sturen.

Wat hij en zijn partner daarnaast doen en wat heel goed werkt, is op verschillende momenten te reflecteren: hoe gaat het in de relatie? 

1. Wekelijks: neem de tijd om met je partner te bespreken wat jullie beiden enthousiast maakt voor de komende week. Dat kan variëren van persoonlijke doelen tot gezamenlijke plannen.
2. Kwartaal: elke drie maanden is het nuttig om samen te evalueren waar de relatie naartoe gaat. Dat is een moment om openlijk te delen of je tevreden bent met de richting van de relatie en samen te bespreken wat er eventueel verbeterd kan worden.
3. Jaarlijks: bespreek eens per jaar de doelen die jullie individueel of samen hebben. Dat is een kans om elkaar te ondersteunen en te motiveren om persoonlijke of gemeenschappelijke doelen te bereiken.

Tijd en moeite investeren loont

Jay Shetty's sessie gaf inzicht in de uitdagingen en oplossingen voor het bouwen van sterkere, meer betekenisvolle relaties in onze moderne wereld. Zijn boodschap is een herinnering dat, ondanks de afleidingen van de moderne technologie, diepe menselijke verbinding mogelijk is als we bereid zijn om de tijd en moeite te investeren.

Shetty denkt dat AI ons menselijker kan maken door taken te automatiseren en ons meer tijd te geven voor menselijke interacties.

Terugkijken kan hier

Featured Session: Billion Dollar Teams: The Future of an AI Powered Workforce

Door: Gerson Veenstra

Wie over AI leest, heeft zichzelf ongetwijfeld wel eens afgevraagd: wat gaat dit betekenen voor mijn baan? Dat er banen door verdwijnen is duidelijk, maar de verwachting is ook dat het totaal aantal banen alleen maar groeit. Maar wat betekent dat? Moet je dan op zoek naar ander werk? Of evolueert je huidige baan? En als jij dit soort vragen als individu al hebt, bedenk dan eens hoe organisaties en directies hierover (hopelijk) nadenken. 

"We gaan wat dingen opblazen!" Met deze woorden opent Ian Beacraft, CEO van Signal and Cipher, zijn presentatie over de transformerende kracht van kunstmatige intelligentie (AI) in de werkwereld. Hij onthult een toekomst waarin alles, van de muziek in zijn introductievideo tot de manier waarop bedrijven opereren, door AI wordt aangedreven. Daarom is het cruciaal om te begrijpen hoe AI onze werkplekken verandert en hoe we op die veranderingen kunnen inspelen.

AI wordt een gegeven

Over een paar jaar praten we over AI, zoals we dat nu doen over digitale technologieën. Het wordt een gegeven, iets wat een normaal onderdeel wordt van het leven. Wil je jouw bedrijf promoten door te zeggen dat je AI-driven bent, dan heb je volgens Beacraft nog een week of 6. Dat wordt ondersteund door een enorme toename aan onderzoeken naar AI en machine learning (ML), wat vaak de voorbode is van commerciële exploitatie en innovatie.

Kijk naar Google: 18 maanden geleden kwam ChatGPT uit. Nu is hun hele productlijn vernieuwd. Modellen worden 5 tot 10 keer beter per jaar. Over 5 jaar kunnen de modellen dus al 100.000 keer beter zijn dan vandaag. 

Het exponentiële dilemma

Ons begrip van groei is overwegend lineair; als mens hebben we moeite met het concept van exponentiële groei. Beacraft illustreert dat met het idee dat we met 30 lineaire stappen ergens op hetzelfde terrein blijven, maar je met 30 exponentiële stappen al bij de maan bent. 

Het is een metafoor voor de snelle ontwikkeling van technologie tegenover de trage aanpassing van organisatorische structuren, wat leidt tot disruptie.

De creatieve generalist

Welkom in de wereld van de 'creatieve generalist': iemand die dankzij AI allerlei nieuwe vaardigheden krijgt. Die generalisten benutten AI om gebieden te verkennen waar ze niet voor opgeleid zijn en niet per se heel goed in zijn, waardoor ze een nieuw creatief niveau kunnen krijgen. Volgens Beacraft wordt in de toekomst, de vaardigheid om AI-tools te bedienen en te beheren net zo belangrijk als de specifieke vaardigheden zelf.

Wie is er heel slecht in kunst en kan nu ineens iets moois maken met Midjourney? Allerlei dingen die je niet gebruikte omdat je geen idee had hoe, kun je nu ineens wel gebruiken omdat je AI heb om je erbij te helpen. Iets wat je niet kunt, kun je nu ineens wel. Wat je volgens Beacraft vooral moet kunnen, is tools begrijpen en gebruiken om voor elkaar te krijgen wat je wil. Medewerkers groeien dan niet alleen maar in wat ze al kunnen, maar ook in wat ze niet kunnen. 

Jouw bijdrage aan het geheel

Het gaat een enorme impact hebben op teams en zeker op kleine teams. De vraag zal meer en meer worden: hoe kun je met een klein team een grote(re) impact hebben? Welke nieuwe mogelijkheden kun je gebruiken? De toekomst van organisaties is 'agent driven': autonome programma's die allerlei processen uitvoeren. Het gaat er dan vooral om hoe goed je in staat bent te regisseren welke tools wat voor je kunnen doen. 

Het gaat om projecten, niet om rollen. Het gaat om vaardigheden, niet om banen. En dat kan beangstigend zijn: verlies ik mijn baan niet als het werk dat ik doe geautomatiseerd kan worden? Ja, het kan betekenen dat jouw waarde kleiner wordt als je minder taken hebt. Maar word je een creatieve generalist, dan draait het niet meer alleen om het werk dat je gewend was te doen, maar welke bijdrage je aan het geheel kunt leveren. Je werk wordt daar veel dynamischer van ook. 

Beter kijken naar structuren 

Banen zijn dood, werk niet. Slecht leiderschap, blind vasthouden aan oude systemen en technologie-eerst-denken zijn grotere bedreigingen dan AI, volgens Beacraft. Je moet beter kijken naar mensen, kansen, processen, structuur, beperkingen en dan kijken hoe AI daar in past. Structuren in bedrijven zijn nu overal ongeveer gelijk, waarbij het per functie afhangt, wat je moet kunnen. 

Als je het hebt over de toekomst van werk draait het niet om het verlies van banen door automatisering (hoewel dat wel gaat gebeuren), maar om de transformatie van werk zelf. AI maakt een dynamischer werklandschap mogelijk, waarbij taken en rollen voortdurend evolueren. Dat opent deuren voor creatieve bijdragen over traditionele afdelingsgrenzen heen. 

Privacy en een eigen bedrijfs-LLM

Een van de grootste uitdagingen in dit AI-tijdperk is privacy, omdat we steeds meer persoonlijke en professionele informatie aan AI-systemen toevertrouwen. Die systemen kunnen een soort 'tweede brein' worden, dat ons helpt om informatie te beheren en te gebruiken op manieren die eerder onmogelijk waren.

Wist je dat medewerkers gemiddeld 32 dagen per jaar aan het zoeken zijn naar (bedrijfs)informatie die ze nodig hebben om hun werk te doen? Stel dat je je eigen bedrijfs-LLM hebt, gebaseerd op je eigen data die dat voor je oplost? Dat scheelt je een heleboel kostbare tijd. En biedt nieuwe kansen: je kunt bijvoorbeeld iedereen vrij merchandise laten maken met het LLM, omdat de basis vaststaat. 

Het nieuwe normaal

Wat vandaag misschien voelt als valsspelen, gaat heel snel het nieuwe normaal worden. AI verbetert niet alleen onze werkprocessen maar ook de manier waarop we ideeën bedenken en prototypes maken. Brainstormen met sticky notes? Waarom niet meteen met een prompt uitproberen? Het leidt volgens Beacraft tot een toekomst waarin AI onze creativiteit niet vervangt, maar versterkt, waardoor we in staat zijn om verder te denken dan we dachten dat mogelijk was. AI automatiseert processen, niet creativiteit. 

"De toekomst is aangedreven door mensen en mogelijk gemaakt door AI", zegt Beacraft. In het tijdperk van de creatieve generalist opent AI de deur naar veel meer innovatie en creativiteit. Maar het vraagt wel van ons dat we onze huidige systemen en organisaties goed onder de loep nemen en ons willen aanpassen aan de dynamische wereld met AI. Welkom dus in het tijdperk van de creatieve generalist, waar de grenzen van wat mogelijk is, continu worden herzien en uitgebreid.

Dit artikel heb ik met de hand geschreven, maar ik heb 'Write for me' van ChatGPT gebruikt om een grove structuur te bedenken en belangrijke punten te combineren. Dat heb ik gedaan door het Engelse transcript van de sessie en mijn aantekeningen met elkaar te combineren. Hier was AI dus echt een hulpmiddel, waardoor het schrijven me ongeveer de helft van de tijd heeft gekost. 

Door: Gerson Veenstra

Terwijl muziek het langzaam overneemt in Austin, focus ik qua programma iets meer op onderwerpen waar ik zelf minder van weet. Op een gegeven moment raak je altijd een beetje verzadigd over bepaalde onderwerpen en hoor je weinig nieuws meer. Daarom: Twitch. Ik ken het platform en weet bijvoorbeeld dat NOS op 3 ermee experimenteert, maar heb me er nog nooit echt in verdiept. Terwijl het volgens mij wel mooie kansen biedt als het gaat om publieksparticipatie. En daar weet ik dan wel weer veel van. 

De eerste echt populaire livestreamers waren gamers. Ik kijk soms met verbazing hoe mijn dochter uren kan kijken naar iemand die een game aan het spelen is. Vaak ook nog terwijl ze zelf dezelfde game aan het doen is. Nu heeft elk socialmediaplatform natuurlijk inmiddels een eigen mogelijkheid om te livestreamen, maar Twitch is daar op gebouwd. Waar gaat livestreaming de komende jaren naartoe en dan met name in de creatieve sector. 

Het is een gesprek tussen Dan Clancy, CEO van Twitch en Twitch-streamers Mizkif, TheSushiDragon en ExtraEmily. TheSushiDragon vertelt dat hij in een kast begon met een liveshow die hij door de tijd verder wilde ontwikkelen. Van de kast ging het naar de huiskamer en naar de garage en nu zit hij in een groot pakhuis. 

Mizkif was de hele dag alleen maar videogames aan het spelen (vooral World of Warcraft) en kwam zijn huis niet uit. Ondertussen zat hij met vrienden te Skypen. Dus bedacht hij: dan kan ik net zo goed gaan streamen. ExtraEmily noemt zichzelf een Covid-babystreamer. Ze doet aan live vlogging en is vooral bekend om haar gekke challenges, zoals 5 liter water met een vork drinken. 

Gaat om het gesprek

Mensen denken bij Twitch eigenlijk alleen aan gaming, zegt Clancy. Maar daar gaat het volgens hem niet om. Het gaat om het gesprek. Maar gamers hadden een onderwerp om over te praten. Wat Twitch volgens hem uniek maakt is dat andere platforms livestreaming hebben toegevoegd als een extra optie. Maar daar ben je gewend om te swipen. Op Twitch kijken mensen soms uren. En daar krijg je een community door. Ze herkennen elkaar en praten met elkaar. Ze zijn met elkaar verbonden in een gezamenlijke beleving. ExtraEmily vertelt dat fans van haar nu zelfs filmavonden met elkaar doen. 

Een streamer leer je kennen, legt Mizkif uit. Het is iemand met wie je misschien wel vrienden kunt zijn. En hij ziet dat het publiek verandert. Eerst waren het vooral gamers die puur vanwege gaming naar zijn stream kwamen. Naarmate hij zelf ouder wordt, ziet hij ook zijn publiek volwassener worden. het gaat nu veel meer over groeien in het leven en levensdoelen. En het Twitch-publiek is een heel trouw publiek. Heel betrokken ook. Je hebt dat nergens. "Er is geen community op TikTok." 

Niet zo makkelijk als het lijkt

Mizkif krijgt vaak de vraag: wat houdt het in om livestreamer te zijn? Het lijkt zo simpel: je zet de knop aan, je gaat live en je verdient geld. Maar het is veel meer dan dat, legt hij uit: het is een lifestyle. En het kan behoorlijk uitputtend zijn. Iedereen om je heen raakt erin betrokken, ook je vrienden. De hele dag draait alleen maar om streamen. Bij alles wat er gebeurt, denkt hij: o, dit is leuk om te streamen. Op de eerste rij zit iemand deze sessie bijvoorbeeld ook te streamen nu. Hem lukt het, maar hij snapt dat het niet voor iedereen is weggelegd. 

TheSushiDragon is duidelijk de tech geek van de vier. Hij zit er ook met allerlei apparatuur op en aan zich (zie de foto). En hij zegt: elke keer als ik iets nieuws ontdek qua technische mogelijkheden, kan ik niet meer terug. "Zodra je begint te streamen, word je een producer", legt hij uit. Het lijkt zo simpel: gewoon een spel spelen en een camera erop. Maar als je echt een grotere productie wil doen, wordt het al ingewikkelder. Grote budgetten maken het dan lastig. Hij denkt dat het meer gaat richting microproducties. En dat wordt makkelijker met alle tools (ook AI) die beschikbaar komen. 

Technologie verandert het speelveld

Mizkif verwacht dat het ook minimalistisch kan blijven: "Het hoeft niet een enorme productie te zijn, gewoon iemand om mee te praten is vaak al genoeg. Streaming staat volgens hem nog steeds in de kinderschoenen. Als AI groter wordt, wordt het moeilijker te bepalen of  foto's echt zijn of niet (succes op Instagram). YouTube gaat dankzij AI enorm groeien. Je kunt te gekke video's maken voor een heel klein budget. Dat zal met streaming ook gebeuren. Maar de aandacht vasthouden is de grote uitdaging. Het is volgens hem echt moeilijk om mensen echt geïnteresseerd te houden.

Alles wat je makkelijker maakt om te maken, wordt meer gedaan, zegt Clancy. Dat is volgens hem ook het grote succes van TikTok. Hij vindt dat YouTube dat eerder had moeten zien aankomen. En het gaat ook op voor apparatuur. Je had eerder echt goede pc nodig om te kunnen streamen. Nu kan het ook met een telefoon en de kwaliteit is prima. Iedereen die wil kan nu live gaan. ExtraEmily maakt alleen gebruik van een telefoon en een gimbal. En naar een streamer kijken op mobiel is tegenwoordig ook heel goed te doen, met de chat als overlay zodat het geen schermruimte kost. 

Clancy gaat in op VTubing: streamen met een virtuele avatar van jezelf. Een uitkomst voor streamers die het niet prettig vinden om met hun gezicht voor de camera te staan. Ze drukken zich via de avatar uit zoals ze zijn. Als je ze in het echt ontmoet, kun je dat dus ook herkennen. Je bouwt een connectie op met de mens erachter. Het wordt technisch steeds makkelijker en goedkoper om dit te doen.

Groeien door samen te werken 

Hoe groeit je kanaal op Twitch? Vooral door samen te werken met een andere streamer. Logisch ook, volgens Clancy. Je zit als gebruiker op het kanaal van iemand. Urenlang. En dus niet op de homepage van Twitch om nieuwe kanalen te ontdekken. Daarvoor heeft Twitch nu 'streaming together' ontwikkeld, wat het samenwerken makkelijker maakt. 

Mizkif doet niet anders dan samenwerkingen. Hij helpt andere streamers daarmee te groeien, maar krijgt er in ruil goede content voor terug. En het is volgens hem niet alleen de belangrijkste manier om te groeien, maar ook de makkelijkste. Want ga er maar eens zitten en uren achter elkaar zelf dingen vertellen. Dat lukt veel makkelijker als je met een andere streamer praat.  

Platforms willen te vaak alles zijn voor hun gebruikers, zegt Clancy. Maar mensen hebben daar volgens hem geen behoefte aan. Waar hij in gelooft is dat de content het publiek moet vinden. Zijn advies is om short form video vooral in te zetten om mensen te laten zien wat je doet, maar ze vervolgens naar je Twitch-kanaal te leiden. Maar het is niet eenvoudig om mensen van short form video naar Twitch te krijgen, omdat het totaal anders is. Jonge streamers lukt het makkelijker, omdat hun generatie daar zit. 

Door Gerard Dielessen

De sportberichtgeving is sinds de intrede van het digitale tijdperk spectaculair veranderd. Wie herinnert zich niet dat de toenmalige PTT met grote straalzenders door het land reed op weg naar de voetbalstadions. Op vrijdag op zaterdag werden verbindingen aangelegd zodat de voetballiefhebbers op zondagavond stipt zeven uur met het bord op schoot naar Studio Sport (voorheen Sport in Beeld) konden kijken van hun favoriete voetbalclub. Nu liggen er in ieder stadion vaste glasvezelverbindingen en kan er rechtstreeks met de verschillende studio’s worden geschakeld. Het uitzenden van (live) voetbalwedstrijden is bovendien allang niet meer het alleenrecht van de NOS.

Naast de reguliere mediabedrijven zijn de grote sportorganisaties feitelijk zelf ook een mediabedrijf geworden. 

Zo heeft de Amerikaanse National Basketbal Accociation als voorbeeld meer dan 100 ‘creators’ in dienst die zelf nieuwe content produceren voor hun eigen digitale kanalen. Ik weet het uit eigen ervaring. Toen ik in 2010  de overstap maakte van de NOS naar NOC*NSF had ik drie mensen in dienst op de communicatieafdeling, die ook nog eens belast waren met niet communicatietaken. Toen ik eind 2021 vertrok werkten er bijna dertig mensen op de media-afdeling van de sportkoepel. Deze redacteuren maakten eigen verhalen op onze site en socials; anticipeerden op mogelijke reputatierisico’s, maakten flitsende presentaties voor onze (mogelijke) sponsoren en veel meer. In mijn tijd als directeur van de Sportkoepel zei ik danook wel eens grappend: ‘ik was ooit directeur van een groot mediabedrijf in Nederland en dan ben ik feitelijk nu weer.’ De dynamiek in sport mediawereld is veranderd. 

Dat bleek ook nog eens uit de SXSW sessie Streaming & Sports: The Evolution of Sports Distribution on TV met in het panel de sportmediabazen van Google, de NBA en Discovery (Warner Bros). Het was buitengewoon interessant om te horen hoe al deze organisaties worstelen met het vinden van de juiste mediamix waarmee ze het grote publiek willen bereiken (en geld kunnen verdienen). Door alle verschillende aanbodkanalen is het publiek versnipperd in allerlei kleine stukjes. Ouderen kijken het liefst nog naar een groot scherm naar een livewedstrijd of een sportprogramma dat op een bepaalde tijd staat geprogrammeerd. De GenZ-generatie juist helemaal niet en laat zich het liefst vermaken op hun mobiel met korte flitsende sportsamenvattingen van hun sporthelden. Sport is big business geworden in de voorbije twintig, dertig jaar. Veel sport is ook achter een betaalmuur terechtgekomen. De Formule 1 bijvoorbeeld. 

Sportrechten

Rechtenhouders (sportorganisaties) verdienen veel geld door hun rechten te verkopen. ‘Exclusiviteit is alles’, volgens Jesse Wallace, Hoofd Sport van Google. Waarmee hij zich direct realiseert dat de brei aan sportrechten die is ontstaan het er voor de consument niet gemakkelijker op heeft gemaakt. Want wat vind je waar? Zijn panelcollega’s Jennifer Chun van de NBA en Hania Poole van Discovery realiseren zich dat ook maar al te goed. Als gezamenlijke wens ambieren ze het sportmedia-ecosysteem voor de consument eenvoudiger en overzichtelijker te maken zodat de content die ze produceren sneller en op voor de hand liggende plekken door alle verschillende doelgroepen gevonden kan worden. Ik vrees dat deze mooie ambitie voorlopig een illusie blijft. De concurrentie is en blijft hevig.  Omstandigheden veranderen continu. Dat is overigens niet bepaald in het belang van de consument. Zolang het geld binnen blijft stromen zullen ze moeten leren leven met de vraag: wat vind ik waar, waarop moet ik mij abonneren en hoeveel moet ik betalen en ben ik daartoe bereid.

Vrouwensport

De panelleden kregen ook nog de vraag om in de kristallen bol te kijken. Kijk eens vijf tot jaar vooruit. Eensgezind kwamen trokken ze dezelfde conslusie: vrouwensport! Dat is dan wel weer een mooi vooruitzicht uiteraard. In ons land hebben vrouwelijke atletes volgens mij niet te klagen over voldoende media aandacht. Sterker, onze TeamNL vrouwen winnen meer medailles op de grote sporttoernooien dan hun mannelijke collega’s. Dat zal straks in Parijs tijdens de Spelen ook weer blijken. In andere landen ligt dat anders. Dus is het een mooi bericht dat grote buitenlandse media organisaties meer aandacht gaan besteden aan vrouwensport.