Door Michiel Buiitelaar

Ik las het uitstekende verslag van Gerson Veenstra over 'How generative AI will transform media and democracy', een interessante sessie waarin de gezwollen titel niet werd waargemaakt. Ik wil enkele aanvullende gedachten delen over één, het business model, en twee, bubbels. Dit alles gaat over Curio, die hun nieuwe, voice-oriented, AI-powered news app Rio aanprezen.

Ten eerste, het business model: daar werd hoegenaamd geen aandacht aan besteed. Curio claimt deals te hebben met gerenommeerde uitgevers – dat zal niet gelogen zijn, maar of die uitgevers daar beter van worden, en of ze percipiëren er beter van te worden, dat werd niet onderbouwd. Deals hebben zegt op zich weinig. Ik heb bij mediabedrijven gewerkt: die sector is bovenmodaal emotioneel-conservatief, ik vraag me af welke deals – met welke geldstromen – Curio dan heeft, op welke voorwaarden, voor hoe lang; en, of die mediabedrijven zelf (zullen) kunnen wat Curio gaat doen (zie DPG nu?). Ik ben sceptisch. Net als Gerson dacht ik aan Blendle: niet hetzelfde als Curio, maar er zijn overeenkomsten. Er is een reusachtig dik en nog aanzwellend boek “Dingen die Michiel Buitelaar niet begrijpt of niet voorzag”, alsmede een flinterdun schriftje “De zeldzame keren dat Michiel Buitelaar gelijk kreeg”. In dat laatste boekje staat iets als: Blendle, dat wordt niks. Ik werkte bij een uitgever en zag geen gezond business model in Blendle. Ik heb ambtshalve zelfs dingen afgeremd, beken ik, omdat het voor bestaande uitgevers niet goed uit pakte. Menigeen was enthousiast toen, vooral omdat een opgewekt mannetje veel zendtijd kreeg om het aan te prijzen. Maar de vlieger ging niet op. Ik proef hier en nu bij SXSW enthousiasme, over Curio, maar hef een waarschuwend vingertje op, vanwege rationale zakelijke afwegingen en denkbare emoties, van andere belanghebbenden, die van invloed zijn. Laten we eens zien wat het echt wordt. Geen shoe-in lijkt mij.

Ten tweede, iets over bubbels. Het aggregeren van nieuws en verdieping uit al die bronnen klinkt goed maar er zitten ook potentiële minpunten aan. Het kan – ik denk: zal – tot bubbels leiden, tot het verblijf van de Curio gebruiker in een micro-universum van soortgelijk gekleurde berichten. Dat is een reëel gevaar, als je denkt dat diverse en objectieve journalistiek democratie faciliteert. Overigens denk ik dat dat risico regelmatig aangestipt wordt, als zijnde modern – in de contekst van social media met name – maar echt nieuw is het niet. In het verzuilde tijdperk, waarin ik nog net geboren ben, zat menigeen ook in een bubble, namelijk een katholieke, protestante, of socialistische, enzovoorts. Van krant tot voetbalclub, van kledingwinkel tot school: die zaten in zo’n bubbel toen. Ik vermoed dat Curio dat op een andere manier kan voeden – als ik dat bijvoorbeeld toesta, neem ik vooral liberale, laat-kapitalistisch gekleurde berichten tot me (disclosure: om dat in te perken, althans dat probeer ik, consumeer ik regelmatig, therapeutisch, een portie Wierd Duk, Nigel Farage, Leon de Winter, maar ook De Correspondent, Peter de Waard, of Asha ten Broeke, om mijn wereldbeeld te tarten – knabbelen aan de uiteinden!). Ik betwijfel of Corio dat faciliteert.

Ik wijs ook op de stokoude Nicholas Negroponte, die van de papyrusrol Being Digital. Die beweerde dat een krant lezen ook een serendipische activiteit is, dat het vermakelijk is om dingen tegen te komen die je niet zoekt. Dat dat ook de waarde van een klassieke, niet-gepersonaliseerde krant is: dat totaal oninteressante berichten over de families Hazes, Roelvink of Taghi, dan wel de uitslagen van fierljeppen, klootschieten of poepveulen slingeren ergens in een donkere uithoek. Dat heeft ook een functie, voor menigeen, beweerde hij. Dat is de charme van bladeren in een krant of magazine, of zappen op televisie: het toeval. Dat roept de vraag op of personalisatie voorspelbaar en saai is. Wat misschien (?) onderstreept wordt door het feit dat personalisatie waar mensen zelf iets voor moeten doen – parameters instellen en zo – zelden werkt. Ik heb dat meermaals zien stranden. Toegegeven, in het geval van Curio doet de AI dat, maar vraagtekens zijn gepast. Allemaal best, the proof is in the pudding: laat het gebeuren, het is interessant! Kom maar op, Curio?

AI & technologie gaan een steeds grotere rol spelen in ons leven, ons werk, en onze samenleving. Als ik naar de presentaties kijk die ik heb gezien zijn deze thema's te ontdekken. Niet uitputtend, maar mijn interpretatie van wat mij opviel. En mogelijk knutsel ik nog verder aan dit stuk  

Technologische vooruitgang en integratie

• AI & Machine learning: In iedere presentatie ging het over de grote snelheid waarmee dit veld zich ontwikkelt, en het effect dat het al heeft op het alledaagse leven en op werk. Weet ook dat dit veld zich voortdurend versnelt: Wat er volgend jaar kan is een veelvoud van nu. En dat is ieder jaar zo. En dit soort exponentiële groei is lastig voor te stellen: 5 jaar lang iedere keer 3x beter betekent 243x beter. 
• Creatieve toepassingen van AI: Deze tools lenen zich goed voor creatief probleem oplossen en innoveren. Een van de beste praatjes daarover vond ik "Orthogonal AI strategies" waarover ik een apart stuk schreef, waarin wordt beargumenteerd dat we juist niet moeten proberen om AI in te zetten om bestaande processen beter/efficiënter/goedkoper te maken, maar er echt op een andere manier naar te gaan kijken: Hoe kan je AI inzetten zodat je leven en werk beter wordt, door de mens centraal te houden.
• Simmer werken: AI is goed in het automatiseren van routineklusjes, zodat je zelf kan focussen op meer strategische en creatieve taken. Programmeren gaat bijvoorbeeld veel efficiënter met een hulpje er bij die stukken code voor je schrijft, en een AI is prima geschikt om mee te luisteren met een gesprek en daar slimme notulen van te maken.
• Data-gedreven beslissingen: Analytics en AI kunnen grote hoeveelheden data structureren en verwerken, wat goed kan helpen bij inzicht en beslissingen. Ook kunnen systemen dit zelf gebruiken, en zelf beslissingen nemen over optimale strategie, zoals het laden van een thuisbatterij, of een AI die wordt ingezet door een legal team om te helpen met analyse, of een AI voor medische diagnose.  Dit werkt het beste als AI echt zit 'ingebouwd' in het product. Momenteel zien we nog veel 'side panels' en 'toverstokjes' waarmee AI wordt aangezet, waardoor het een gefragmenteerde ervaring blijft. 

Mens-AI samenwerking en ethische overwegingen: Willen we dit wel?

• Vergroten van het menselijk potentieel: AI kan je mogelijkheden vergroten; je kan beter beslissen, creatiever zijn, en je kan makkelijk over nieuwe onderwerpen leren. Er is zoveel te leren door het gewoon aan een AI te vragen. Daardoor kan je ineens veel meer zelf doen dan vroeger. En ben je dus ook breder inzetbaar in je werk. AI hielp ook om de grotere rubrieken voor dit stukje te vinden; ik heb er daarna wel aan gesleuteld (zoals de rubriek onderwijs) en deze tekst is 100% zelf gemaakt. Maar het hielp wel om de analyse te doen, puur op basis van mijn notities van de talks. 
• Verandering van de arbeidsmarkt: Het is niet te ontkennen, AI zal banen laten verdwijnen. Wat moet die taxi-chauffeur gaan doen, als zijn werk minder wordt wegens zelfrijdende auto's? Nieuwe skills leren is gelukkig ook makkelijker, en er zal in nieuwe sectoren werk komen zoals tech support, AI systemen trainen, data annoteren. Levenlang leren, ondernemerschap zal steeds belangrijker worden. De wereld verandert, en biedt daarmee ook nieuwe kansen. Mensen die dit omarmen en mee-veranderen zullen in het voordeel zijn.
• Andere ethische en maatschappelijke risico's: Als alles om data gaat draaien worden privacy en data security steeds belangrijker. En AI vergroot potentieel de ongelijkheid in de wereld: Het technologisch geavanceerde deel van de maatschappij, land of wereld heeft een voordeel.
• Misdaad en fraude: Ieder gereedschap kan ook een wapen zijn. Dit zag ik met name bij het praatje over "Taken or Mistaken? AI’s Role in in Virtual Kidnapping Scams". Virtuele ontvoeringen zijn geen ontvoeringen, maar bedreigingen: Je wordt gebeld met de dreiging dat ze een naaste van je hebben, en zullen vermoorden als je niet snel betaalt. Dankzij AI wordt dit veel overtuigender, met gegenereerde foto's of geluidsfragmenten. Een van de beste dingen die je daar tegen kan doen is een codewoord afspreken met je familie: als dat woord niet kan worden genoemd weet je dat ze hem of haar niet echt hebben. Behalve deze criminele toepassingen zijn er talloze manieren denkbaar om met AI content of chatbots te maken die mensen beïnvloeden, bijvoorbeeld bij verkiezingen.

Veranderingen in werk & organisaties

• Werk wordt steeds flexibeler, en ondersteund door AI. "Banen zijn dood, maar het werk niet". Het gaat steeds meer over welke skills je hebt, en hoe handig je bent in het inzetten van tools. Hierover kan je meer lezen in dit stuk van Gerson Veenstra
• Kleine teams en eenmansbedrijven nemen toe; het is steeds makkelijker om (wederom dankzij AI) flinke waarde toe te voegen, en een voorspelling van Sam Altman is dat er binnen afzienbare tijd ergens een eenmansbedrijf zal ontstaan met een waarde van boven de miljard dollar.
• Veranderende organisatiestructuur en -cultuur: Als steeds meer van je mensen steeds meer verschillende dingen kunnen, dankzij AI tools, komt er meer zelfstandigheid in de teams. "The small team is now the ultimate flex" zei Ian Beacraft. Beslissingen worden meer decentraal genomen, en het leiderschap zal hierin moeten meeveranderen. AI gaat geen bedrijven kapot maken, maar het vasthouden aan oude systemen en technologie wel. Ondersteun het meer 'agile' werken, geef toegang tot AI tools, en help het leren van het gebruik daarvan.

Toegang tot de technologie

• Democratisering van de technologie: Een terugkerend thema in veel verhalen is de noodzaak voor brede toegang tot geavanceerde technologie, zodat niet alleen de bevoorrechten de voordelen van AI kunnen ervaren. No-code en Low-code platformen kunnen hierbij een bijdrage geven, maar ook onderwijs over het gebruik.
• Verantwoordelijke ontwikkeling en gebruik: Bij alle ontwikkelingen is het belangrijk om de ethische grenzen te onderzoeken. Wie heeft hier voordeel van, wie sluiten we uit? Zijn er onvoorziene gevolgen? Het concept "red teaming" viel regelmatig, waarmee een methode wordt bedoeld om een ontwikkeling opzettelijk uit te dagen, zwakheden te ontdekken, en potentieel misbruik in te schatten. Dit is bijzonder relevant in de AI wereld, waar het maar al te makkelijk is een niet goed doordachte tool online te gooien, met potentieel heel schadelijke gevolgen.

AI-kunde en onderwijs

• Begrip van AI: Er is een noodzaak om mogelijkheden én beperkingen kennen van AI systemen. Niet alleen over hoe je omgaat met de tools zelf, zoals het schrijven van goede prompts of het effectief gebruik maken van assistents voor bijvoorbeeld programmeren, maar ook hoe je gefopt kan worden door een AI systeem, bedoeld of onbedoeld. Wij zijn als mensen geneigd om iets wat 'mens-achtig' overkomt te geloven en te vertrouwen, zoals een AI chatbot. Wat ook enorm helpt is het simpelweg elkaar vragen: "Hoe doe jij dit met ChatGPT?". 
• Blijf een expert: Om goed te kunnen werken zal je nog steeds moeten weten wat je aan het doen bent, en de diepe achtergronden in de vingers te hebben. Ook als je met een AI samenwerkt. Peter Deng van OpenAI: "You're not going to know if the answer is right, unless you actually know your stuff"
• AI in het onderwijs zelf: Er zijn talloze mogelijkheden voor veel leerlingen om 'bijles' te krijgen van een AI, of zichzelf laten overhoren, of hun kennis juist te verdiepen, maar ook voor docenten om aangepaste lessen te ontwerpen. En je kan denken aan een AI programma in het onderwijs. Zo hoorde ik over een middelbare school die lessen wijdde aan prompting. 
• Toegang tot AI om er mee te leren werken: Ook een aantal keer gehoord: Bedrijven moeten niet alleen cursussen bieden voor hun eigen AI toepassingen, maar ook hun medewerkers opties bieden, en accounts bij AI tools faciliteren. Dit geldt ook voor ouders vind ik zelf, en ik zal er voor zorgen dat mijn kinderen alle mogelijkheden hebben om te klooien met AI. Ook hier een citaat van Peter Deng: "There should always be a free version, absolutely". Hier is ook een taak weggelegd voor de grote tech bedrijven. 

Eindelijk eens een praatje waarbij de term 'AI' niet viel. Althans niet vaak. Een presentatie over klimaatverandering van Ben Wolkon van MUUS Climate Partners, en daarna een interactive sessie geleid door Ellie Johnston. Kern van de boodschap is: Er is niet 1 enkele oplossing die alles zal oplossen, maar alle oplossing die er nodig zijn bestaan al. Het is een kwestie van implementeren en opschalen. 

De duurzame toekomst

Het verhaal van Wolkon was mij al relatief bekend. Electra zal toe moeten nemen in industrie, vervoer en gebouwen. Het opwekken van die stroom zal groen moeten worden. Daarbij is er synthetische brandstof nodig voor bijvoorbeeld luchtvaart. Daar is trouwens wel een rol voor AI en analytics, om al die systemen te managen en optimaliseren: een slimme thuisbatterij of warmtepomp die de optimale strategie uitvoert. 

De interactieve tool

De tweede helft van de presentatie was bijzonder goed. Ellie Johnston gebruikte een online enquete (van pollev.com) om het publiek te laten kiezen welke maatregelen het meest effectief waren, en het meest overhyped. Die uitkomsten waren direct live te zien, en gebruikte ze vervolgens om de schuifjes in te stellen in de simulatietool die zij en Climate Interactive samen met MIT heeft ontwikkeld. Je kan er zelf direct mee gaan spelen op https://www.climateinteractive.org/en-roads/ maar het is raadzaam om daar wel even de tijd voor te nemen, het is een erg complete en complexe tool.

Een voorbeeld. Stel dat je wil weten wat het effect is van het tegengaan van ontbossing. Je kan dan het beste de rechtergrafiek zetten op Deforestation, of een andere grafiek uit die rubriek. En je kan dan direct aan de schuif Deforestation gaan trekken, maar slimmer is om op de 3 puntjes bij die schuif te klikken, zodat je kan zien wat de inputs precies zijn. 

Duidelijk wordt dat er niet 1 maatregel is die alles zal oplossen. Om op +1.5 C uit te komen moet je heel wat puzzelen. En ook duidelijk is het effect van carbon pricing. In de sessie zette Johnson dit op $100 per ton, 'ongeveer een dollar per gallon benzine', en dat blijkt een groot effect te hebben. Maar je kan ook zien wat het gevolg is van het later invoeren van maatregelen.

Erg goed gedaan, en een overtuigende sessie. Climate Interactive verzorgt dit soort groepssessies, en er zijn in veel landen nu vertegenwoordigers die deze sessies kunnen leiden. 

Maar vooral: Ga er mee aan de slag. Erg goed. https://en-roads.climateinteractive.org/scenario.html

Door: Gerson Veenstra

SXSW is niet compleet zonder robot. Misschien herinner je je van vorig jaar de Disney-robot nog? En is er niet eentje ergens op een podium, dan is er toch zeker eentje te vinden op de expo. Dit jaar moesten we er even op wachten, maar vandaag was het toch zover. En daar hadden meer mensen zin in, want de zaal zat bomvol. En waarschijnlijk allemaal met dezelfde vraag: is de techniek nu eindelijk zover dat we er meer gaan zien? 

Stel je voor: je hebt een robot thuis. Wat zou je die laten doen? Van welke klusjes wil je graag af en waar ben je nu veel tijd aan kwijt die je dan kunt besteden aan dingen die je leuk vindt? Het klinkt misschien nog niet realistisch, maar het is wel waar het bedrijf Apptronic hard aan werkt: een betaalbare robot voor elk huishouden. Apollo is het eerste werkende prototype en stond op het podium. 

Schoonmaken, afwassen, zoek- en reddingsacties, vervelende klusjes opknappen, medewerkers in de kledingindustrie vervangen, assisteren als leefstijlcoach of fitnessinstructeur, wereldproblemen oplossen...? "We staan nog maar aan het begin", zegt een enthousiaste Yemi A.D. van het Moonshot Platform. 

Met kunstenaars een rondje om maan

Hij is een artiest, hij danst, maar hij is vooral ook een robotenthousiast. En dat heeft er alles mee te maken dat hij een van de kunstenaars is die zijn uitgekozen om mee te doen aan de maanmissie #dearmoon. Het idee is dat ze nog dit jaar de ruimte in gaan en een 'rondje rond de maan' maken en zich laten inspireren. 

Toen hij in het kader van dat project bij het bedrijf Apptronic was en voor het eerst de robot Apollo zag, was hij overweldigd: "Het is kunst!" En hij begon zich af te vragen: wat kan ik ermee? Het gaat om technologie en de mensheid en waar die twee elkaar ontmoeten. Een prachtig voorbeeld van een toepassing met een robot is in Tokio te vinden. Daar wordt die ingezet om de bediening te doen. Wat het bijzonder maakt dat de robot wordt aangestuurd door iemand die verlamd is en zo toch een vorm van contact met anderen heeft.

Een 'betaalbare' robot

Apptronic is ontstaan in 2016, vanuit de universiteit van Texas, voortbordurend op de robot Valkyrie van Nasa die miljoenen kostte. Het doel vanaf het begin was een 'betaalbare' robot te ontwikkelen. Apollo die we nu op het podium zien, is eerste prototype. Later dit jaar wordt er een productieversie gepresenteerd: uit het lab de wereld in. 

Jeff Cardenas van Apptronic: "Ik ben er niet aan begonnen om geld te verdienen. Aan het begin kreeg ik van veel mensen het advies: begin er niet aan, neem een normale baan. Maar we hadden een droom. Het is mijn levenswerk. Ik probeer niet aan tijd te denken. Ik zie het als een estafette: je loopt zo lang en zo hard als je kunt en geeft dan het stokje over aan de volgende generatie."

Een explosie van robots

"Denk aan de beginjaren van de pc-industrie", zegt hij. "Eerst waren er maar weinig mensen die het konden betalen. Een pc was ook ingewikkeld om te maken en moeilijk om te programmeren. Ik zie dit als het begin van een reis." De reden dat meer mensen er nu enthousiast over zijn is volgens hem AI. Technisch wordt het allemaal makkelijker en goedkoper om een robot te maken en we kunnen nu ook 'intelligentie' toevoegen. 

Maar wat is dan betaalbaar? "Ik denk dat op een gegeven moment iedereen een robot heeft. Er komt een explosie van robots. In elk huis zul je er eentje zien, al is het de vraag of het precies deze is of dat die er anders uitziet."  Robots hoeven qua materiaal niet duur te zijn, volgens hem. Hij denkt aan de prijs van een auto: "Zeg 50.000 dollar. Maar je hebt verschillende automerken, die verschillend geprijsd zijn. Op den duur kan iedereen zich er eentje veroorloven."

Demonstratie

Eerlijk is eerlijk, de demonstratie op het podium ging in eerste instantie mis. Maar goed, dat kan de beste overkomen, zoals we eerder deze week bij Microsoft zagen. In de snelle montage heb ik het moment dat het misging weggelaten. 

Menselijke vorm is het beste voor ons

Maar waarom moeten dit soort robots op mensen lijken? "De hele wereld is ontworpen voor mensen", legt Cardenas uit. "Als je een robot wil die met en voor je werkt, is de menselijke vorm de beste vorm voor ons. En omdat ze op ons lijken, kun je ze ook makkelijker dingen aanleren door ze te laten kopiëren wat mensen doen."

Tijd teruggeven aan de mens

Hij vertelt dat hij er als kind al van droomde om robots te maken. "Mensen zijn toolmakers. En nu zijn we goed genoeg om tools te maken die op ons lijken." Hij hoopt dat robots ons tijd teruggeven voor dingen die we willen doen, in plaats van dingen die we moeten doen. "Ik hoop dat een robot voor mij zorgt als ik oud ben en ook voor mijn ouders." En hij hoopt ook dat ze helpen de ruimte te ontdekken, zoals de maan en mars. Hij moet dan denken aan Star Wars waarbij robots helpen het leven van mensen mogelijk te maken. 

Maar de robot kan nu nog vrij weinig, vooral grove bewegingen gaan goed. Een doos verplaatsen kan bijvoorbeeld prima. De fijne motoriek is nog ingewikkeld. "Maar hij zal snel meer kunnen, omdat robots van mensen kunnen leren." Cardenas ziet mogelijkheden voor de auto-industrie, winkels, maar vooral ook gezondheidszorg. "De robot kan werken met een team van mensen. Het is niet meteen een verpleger, maar kan verpleger wel helpen. Dingen pakken voor iemand, schoonmaken, daar kan robot instappen, zodat de mens weer echt kan focussen op het menselijk contact."

Zie ook de kansen

Bij Apptronic werken nu 100 mensen. "Niemand doet het voor het geld. Het zijn briljante mensen die overal kunnen werken voor veel geld, maar hier aan meewerken omdat ze geloven in dezelfde droom." Apple was grote inspiratie. Het idee van techniek en mensen aan elkaar verbinden. Voelde zich dankbaar toen hij voor het eerst een Apple-product in handen had. Dat er overal aan gedacht was. Dat is het type producten dat hij wil maken. 

Het is makkelijk om bang te zijn voor nieuwe technologie, zegt Cardenas. Mensen waren eerst ook bang voor treinen. De snelheid zou je hersenen beschadigen, was de fabel. Dit is als elke andere technologie, zegt hij. En hij vraagt om ook hoopvol te zijn. "Het is goed om voorzichtig te zijn en je zorgen te maken, maar zie ook de kansen. De komende jaren wordt het personeelstekort steeds groter, dat lossen we niet op. We hebben robots dus echt nodig."  

Terugkijken kan hier

Door: Gerson Veenstra 

Generatieve AI draait tot nu toe vooral om tekst, hoewel de ontwikkelingen op andere terreinen (zoals beeld en ook biologie) hard gaan. En heb je het over tekst, dan heb je het over journalistiek. Over de hele wereld zijn er initiatieven (al langer ook) om AI in te zetten voor journalistiek. Het grote probleem waar veel organisaties tegenaan lopen (en waarom ze er soms ook weer mee stoppen) is de feitelijke juistheid van de output en het taalgebruik. 

De sessie is nog niet begonnen, of het gaat over verkiezingen. Ongeveer de helft van de wereld gaat dit jaar naar de stembus. Betrouwbare informatie is dan cruciaal. Govind Balakrishnan en Srikant Chakravarti van Curio AI gaan daar niet uitgebreid op in (het was sowieso allemaal niet heel kritisch), maar vergelijken hun product met Spotify. Ze cureren zelf weinig zeggen ze, maar leveren vooral de content van uitgevers op een andere manier. 

"Nieuws en journalistiek is de software die mensen en democratieën brandstof geeft", zegt Balakrishnan. Hun idee voor Curio ontstond in 2019. Ze keken naar de BBC en zagen dat er 2 miljard wordt uitgegeven 'om te laten zien wat er in het laatste kwartier is gebeurd'. Bij nieuws gaat vooral om actuele gebeurtenissen. De vraag was: hoe kunnen we een product maken met meer diepgang? 

De uitleg van ChatGPT over Curio en Curio AI (Rio)

Curio is een platform dat zich richt op het omzetten van kwaliteitsjournalistiek naar professioneel ingesproken audiocontent. Het verzamelt artikelen van gerenommeerde mediaorganisaties, die vervolgens door stemacteurs worden voorgelezen. Een alternatieve manier om nieuws en verhalen te consumeren, vooral voor mensen die graag luisteren in plaats van lezen. Het platform werkt op basis van een abonnement en heeft partnerschappen met verschillende uitgevers zoals The Wall Street Journal, The Guardian, en The Economist.

Curio AI (of eigenlijk Rio) is een uitbreiding op dat platform. Het maakt gebruik van AI-technologie om gepersonaliseerde audio-fragmenten te maken op basis van vragen of interessegebieden van de gebruiker. Met die functie kunnen gebruikers specifieke vragen stellen, waarna Curio AI vervolgens aangepaste audio-fragmenten genereert met relevante en feitelijk gecontroleerde content, gebaseerd op journalistieke werken die al ingesproken zijn. Deze benadering is bedoeld om de luisteraar te voorzien van diepgaande inzichten en diverse perspectieven op de gevraagde onderwerpen. 

Prototype met AI 

Wat ze maakten was dus een soort Blendle, maar dan alleen met voorgelezen artikelen waarbij ze putten uit vooral de features, analyses, achtergrondartikelen en uitgebreide reportages van de uitgevers waar ze afspraken mee gemaakt hebben. Vooral dus de informatie waar mensen geen tijd voor hebben (of maken). 

Toen generatieve AI kwam, hebben ze vrij snel een prototype gemaakt, waarmee mensen hun persoonlijke audio-fragmenten konden krijgen. Maar vrij snel na het publiceren is dat ook weer offline gehaald, omdat er duizenden vragen kwamen die niet per se heel relevant waren voor het platform. Zoals: is ijs goed voor mij? De focus is nu meer op nieuws. Deels is push: de app geeft een melding als er iets is wat voor de gebruiker interessant kan zijn. En deels is het pull: de gebruiker kan zelf vragen stellen. 

De kracht van spraak en audio

Curio gelooft enorm in spraak. Mensen raken er aan gewend dat je het gesprek aan kunt gaan met content. Iedereen kan nu rechtstreeks met een machine praten. Je kunt hiermee een soort persoonlijke nieuwsassistent hebben. Die jou headlines geeft, waar je van kunt aangeven wat je wel en niet interessant vindt. Veel bestaande personalisatie is nu voornamelijk impliciet. Gebaseerd op clickgedrag en statistieken. Het wordt nu meer expliciet, waarbij je je voorkeuren elke keer meteen kunt aangeven. 

En het voordeel van audio is dat mensen 7 uur per dag dingen aan het doen zijn waarbij een scherm niet handig is. Nieuws en journalistiek consumeren, gebeurt vaak tussendoor. Bij audio kun je ervoor kiezen of je er aandacht aan besteedt of het negeert (vergelijk het met radio). Daarnaast is praten een veel natuurlijker manier van communiceren dan typen. En dan verwacht je ook eerder een gesproken antwoord. Audio wordt heel belangrijk bij het bereiken van je publiek, denken ze. 

Zo werkt Rio

Het publiek is duidelijk enthousiast. Er klinkt applaus. Wat meteen opvalt is dat de assistent zelf geen inhoudelijke antwoorden formuleert op de vragen. Er worden dus ook geen samenvattingen gemaakt, wat het risico op fouten natuurlijk een stuk kleiner maakt. Wat wel wordt gedaan is suggesties geven. Ze geven daarom ook veel aandacht aan het aggregeren van extra informatie rond onderwerpen. Om diepere context te geven en ontwikkelingen beter te begrijpen: "Kom voor nieuws, blijf voor kennis." 

Draait om vertrouwen

Kunnen uitgevers er last van hebben dat hun content op andere plekken wordt geconsumeerd? Net zoals dat bij AI-tools zelf gebeurt, omdat ze zelf met antwoorden komen en niet zoals zoekmachines doen naar de content linken? En hoe voorkom je dat? Volgens Curio draait het allemaal vertrouwen. Mensen vertrouwen degene die het zegt vaak meer dan de inhoud zelf. Ze verwachten dat mensen willen blijven weten bij wie de informatie vandaan komt, om te bepalen of ze het kunnen vertrouwen. 

En zolang je er goede afspraken over maakt, kan het naast elkaar bestaan, denkt Curio. Dus zelf uitgever zijn en daar een publiek bedienen en je content ook via platforms als Curio verspreiden. Het levert bereik en geld op, maar ook technologische kennis die wordt gedeeld. Ze geloven dat dit de nieuwe manier van internetconsumptie wordt en zien het vooral als een kans

Kans voor (lokale) journalistiek

Kan lokale journalistiek hier ook iets aan hebben? Hoe voorkomen we verdere bedreiging van lokale journalistiek? Dat lokale journalistiek het moeilijk heeft gekregen, is dat je massa nodig hebt om geld te verdienen. Maar Curio vindt lokale journalistiek heel interessant, omdat het voor gebruikers relevant is om te weten wat er in hun omgeving gebeurt. Dan speelt locatie dus een grote rol.  

Volgens de mannen van Curio moeten journalistieke organisaties veel meer experimenteren met AI en nieuwe producten maken. Dat zijn ze niet gewend. Ze zijn meer van de content dan van het product. Ze zijn ook niet gewend om ruimte te hebben voor fouten maken. Maar dat is wel echt nodig om verder te komen. Zonder fouten leer je niet. Nu moeten de meeste uitgevers hun geld verdienen met abonnees en advertenties. En voor verkeer zijn ze voor een groot deel afhankelijk van zoekmachines en social media. Kunnen ze weer eigenaar van die distributie worden? Curio denkt van wel.

Voor een groter publiek interessant

Dat je het gesprek over nieuws kunt aangaan met de assistent, kan de informatie voor een groter publiek interessant maken. Als je iets niet begrijpt, kun je extra toelichting vragen. Of misschien wil je het in een adere taal, of op een manier verteld dat het begrijpelijk is voor iemand die op school zit, of misschien voor iemand die ondertussen druk is met zijn kinderen. Je kunt content aanpassen aan de omstandigheden en de gebruiker.

"We hebben voor het eerst een technologie waarbij je je content interessant (en begrijpelijk) kunt maken voor iedereen. Dat was eerder onmogelijk, zonder afbreuk te doen aan de inhoud en aan de integriteit van het materiaal."