Sessie: Is 2024 the Year Super Apps Will Take Off in the US?

Door: Gerson Veenstra

Een app waarmee je navigeert, parkeert, een laadsessie start, een reservering doet in een restaurant, alvast een bestelling doet en vervolgens betaalt. En waarmee je ook nog eens met je vrienden en familie in contact staat. Klinkt handig toch? Dat noem je een super app. Niet meer per functie een app, maar alles in één. In Azië is het al een enorm fenomeen. Wat maakt het zo succesvol en welke gevolgen heeft dat?

Het onderwerp roept bij mij meteen allerlei vragen op. Zoals: hoe kom je met jouw product of content dan in de super app die mensen vooral gaan gebruiken? Moet je daar voor betalen, of krijg je er juist geld voor? Krijg je dan niet weer de situatie waarbij we met z'n allen afhankelijk worden van (de grillen van) een paar grote techbedrijven die alles bepalen? Hoe voorkom je bubbels? En hoe zorg je ervoor dat wat jij maakt aansluit bij de gebruikers van de super app?

De beschrijving van een super app door ChatGPT

Een super app is een mobiele of webapplicatie die een breed scala aan diensten en functies biedt binnen één platform. In plaats van dat gebruikers meerdere afzonderlijke apps moeten downloaden en gebruiken voor verschillende doeleinden, biedt een super app toegang tot een verscheidenheid aan diensten onder één dak. Deze diensten kunnen variëren van berichtenverkeer, sociale media, en betalingen tot aan marktplaatsen, voedselbezorging, en zelfs financiële diensten zoals bankieren en verzekeringen.

Het concept van de super app is populair geworden in Azië, met apps zoals WeChat in China en Gojek in Indonesië als bekende voorbeelden. Deze apps zijn begonnen met één kernfunctie (bijvoorbeeld berichtenverkeer voor WeChat en ride-hailing voor Gojek) en hebben zich uitgebreid met tal van andere functies, waardoor gebruikers een groot deel van hun digitale en fysieke behoeften via één platform kunnen vervullen.

De ontwikkeling van super apps wordt gedreven door het gemak voor de gebruiker, aangezien het navigeren tussen verschillende apps voor verschillende diensten tijdrovend en inefficiënt kan zijn. Bovendien bieden super apps bedrijven de mogelijkheid om meer gegevens over gebruikersgedrag te verzamelen en gepersonaliseerde diensten of advertenties aan te bieden.

In de context van innovatie in journalistiek kunnen super apps een interessant platform bieden voor mediabedrijven om een breed scala aan content en diensten aan te bieden, van nieuws en informatie tot interactieve functies en gemeenschapsengagement, allemaal binnen één app. Dit kan de betrokkenheid van het publiek vergroten en nieuwe mogelijkheden bieden voor contentdistributie en -monetisatie.

Meer verschillende functies in apps

Vooral dat laatste is voor mij persoonlijk en voor de journalistiek natuurlijk heel interessant. In deze sessie gaan sprekers Hussein Fazal van Super.com. Loren Kosloske van Uber en Ben Shen van Cash App erover in gesprek met elkaar. Ik ken in Nederland op dit moment nog geen super app. Al heb je natuurlijk wel al allerlei apps die functies combineren (denk aan parkeren en bankieren bijvoorbeeld). Ook in de VS is dit nog niet echt een ding. Maar dat gaat veranderen.

Je zou misschien denken: oké, dan komt Wechat toch gewoon hier? Dat gaat niet gebeuren denkt Fazal. Omdat we in landen als de VS (maar ook Nederland) al gewend zijn aan meerdere apps. En dat is anders dan in Azië. Toch komen er volgens hem meer en meer apps die functies gaan combineren. Zijn super app combineert bijvoorbeeld het boeken van hotels met het verdienen van geld met het spelen van games.

Uber wil OS voor transport worden

Uber is sinds 2017 al een combinatie van een taxi-app en een app om eten te laten bezorgen (Eats). Maar inmiddels heb je ook boats, party, flights, train, parking en andere experimenten in de wereld. Waar ze rechten hebben om een toepassing te faciliteren, gaan ze dingen uitproberen op het gebied van mobiliteit.

Uber gebruikt de term super app intern niet. Ze noemen het meer de OS voor transport. Kosloske vergelijkt het met Apple dat een eigen OS heeft, maar tegelijkertijd apps die je op het platform kunt gebruiken. Hij noemt het wel ingewikkeld om alle functies op een klein scherm bij elkaar te krijgen. Daar gaat veel energie in zitten. Je kunt technisch makkelijk van alles toevoegen, maar het moet voor de gebruiker ook nog logisch blijven. En je merk moet overal in terugkomen. Corona heeft ze geholpen om mensen tegelijkertijd Uber rides en Uber eats te gebruiken. Ze proberen gebruikers te overtuigen om meerdere functies te gebruiken. Dat is wel lastig, maar als het lukt blijven mensen het doen.

Het moet vooral logisch zijn voor de gebruiker

Cash app draait zoals de naam al doet vermoeden om geld. Het moet een alles-in-een-app zijn als het gaat om je financiën: leningen, sparen, belastingaangifte, kopen en verkopen, bitcoin, aandelen. De app was eerst een soort Tikkie, maar is daarna verder doorontwikkeld. Je hebt nu bijvoorbeeld ook een Cash app card, waar miljoenen mensen gebruik van maken. Het idee is dat het mensen moet helpen bij hun financiën en hun geld veilig is.

Bij Cash app gebruiken ze de term super app ook niet. Geld is een van de belangrijkste dingen in ons leven. Het moet het de klant makkelijker maken als je verschillende dingen met elkaar combineert in een app, vindt Shen. Je ziet soms apps waarbij het een soort losse verzameling van verschillende apps binnen één app is, maar dat vinden ze bij Cash app geen goed idee. Het moet voor de klant logisch zijn welke functies er in een app worden gecombineerd.

Appvermoeidheid

Waarom dit nu ineens aan het doorbreken is? Mensen hebben last van appvermoeidheid. Dat herken je zelf vast ook: weer een app ergens voor, wil ik dat wel? Tegelijkertijd komen er steeds meer verdienmodellen voor.

Lang niet al mijn vragen zijn beantwoord. En ik weet ook nog niet precies wat ik er qua journalistiek mee zou kunnen. En nu ik erover nadenk, heb ik ook Uber eats en Lime in mijn Uber app, maar er zijn ook losse apps voor en die vind ik fijner om te gebruiken. Het is dus niet vanzelfsprekend dat je één app gebruikt in plaats van meerdere. Maar: deze ontwikkeling is er eentje om in de gaten te houden!

Door: Gerson Veenstra (met hulp van ChatGPT)

Eerlijk is eerlijk, dit was eigenlijk meer een grote commercial voor een tool, dan een keynote. Maar vooruit. Het is wel een onderwerp dat belangrijker en belangrijker wordt. En de oproep (achter de verder vooral commerciële boodschap) is wel een goede. En nog een observatie: ik heb de GPT 'Write for Me' gebruikt om eerst in het Engels een verhaal te maken op basis van mijn aantekeningen. Dat was vrij goed. Het vervolgens naar goed lopend Nederlands vertalen was een grotere uitdaging. Dan mis je toch een goed Nederlands LLM.  

In een tijdperk waarin ons leven onlosmakelijk is verbonden met de digitale wereld, zijn online privacy en veiligheid veranderd van ons er alleen zorgen om maken naar absoluut noodzakelijk. Deonne Castaneda en Tracy Chou van Block Party pionieren in de ontwikkeling van hulpmiddelen, ontworpen om onze online veiligheid te verbeteren zonder in te leveren op de voordelen van met elkaar verbonden zijn. 

Het begin van een beweging

Tracy Chou is een prominent figuur in de tech-industrie, bekend om haar activisme voor gelijkheid. Ze deelde haar persoonlijke strijd met online intimidatie, iets waar veel mensen in de digitale wereld mee worden geconfronteerd. Het begon bij haar met een blog met een aanklacht tegen techbedrijven die data over diversiteit geheim hielden. Daarna kwam ze in een vicieuze cirkel van online misbruik. 

Die ervaring was niet alleen maar een verhaal over slachtofferschap, maar een motivatie voor Tracy, die haar aanzette haar achtergrond in technologie te gebruiken om oplossingen te bedenken gericht op het bestrijden van dergelijke problemen. "Online veiligheid gaat over het voorkomen van mogelijke schade door online te zijn," benadrukt Tracy, waarmee ze de missie van Block Party onderstreept.

Ons online bestaan

Voor veel mensen is internet een tweesnijdend zwaard: een platform voor connectiviteit dat gebruikers tegelijkertijd blootstelt aan grote risico's. Tracy's angstaanjagende ontmoeting met een stalker, die heel ver ging om haar op te sporen, benadrukt de ernst van dat soort dreigingen. Die nare ervaring verstoorde niet alleen haar leven, maar onderstreept ook het belang van persoonlijke veiligheid. 

Wat Tracy vaak hoort is dat mensen zich niet druk maken om hun online privacy, maar gesprekken met klanten geven een ander beeld.  Mensen geven volgens haar diep om hun digitale veiligheid, wat de vraag oproept: hoe kunnen we online veilig zijn?  

Het juridische en technische doolhof

Met 137 van de 194 landen die een vorm van online privacy- en veiligheidswetgeving hebben, zoals de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG of GDPR in het Engels), is er een groeiend bewustzijn en druk om persoonlijke gegevens te beschermen.

Tracy vindt afhankelijkheid van wetgeving en platformmoderatie alleen niet voldoende en pleit voor een derde optie: middleware. Een eerdere samenwerking van Block Party met Twitter werkte volgens haar goed, waardoor gebruikers hun online interacties konden cureren. Nu kan dat niet meer na de overname door Elon Musk. Het zou helpen als bedrijven gedwongen werden een open API te hebben. 

Tools voor gebruikers

Block Party gaat verder dan alleen pleiten voor verandering; het biedt ook praktische oplossingen. Tracy noemt gereedschappen zoals Permission Slip en DeleteMe die gebruikers de mogelijkheid geven om controle te nemen over hun digitale voetafdruk door persoonlijke gegevens uit bedrijfsdatabases te verwijderen. 

En er zijn tegenwoordig heel wat tools te vinden en te gebruiken. Dat is een teken dat mensen er wel degelijk om geven. Waarbij het volgens haar belangrijk is dat het de gebruiker zo makkelijk mogelijk wordt gemaakt. 

Emancipatie van gebruikers

Waar het volgens haar uiteindelijk om draait is dat je als gebruiker specifiek per platform kunt zien welke opties je hebt en wat je precies wel en niet wil delen. Zodat je beter geïnformeerd keuzes kunt maken en zelf in controle bent over wat je deelt. Een tool als Privacy Party van Block Party moet moet daarvoor zorgen. 

De kern van Block Party's filosofie is gebruikers-empowerment. Het huidige landschap, bezaaid met verwarrende beleidslijnen en het gevoel gevangen te zijn door grote platforms, onderstreept het belang van verandering, zegt Tracy. Daarom pleit ze ervoor om privacytools toegankelijk en gebruiksvriendelijk te maken. En volgens haar wordt je bedrijf beter gewaardeerd als je werk maakt van privacybescherming. 

Terugkijken kan hier

Featured Session: Amy Webb Launches 2024 Emerging Tech Trend Report

Door: Gerson Veenstra

Ben je bij SXSW, dan ga je naar Amy. Maakt niet uit hoe lang de rij is en maakt niet uit wat er nog meer is. Oké, ik overdrijf. Maar ze staat wel in het lijstje met vaste populaire sprekers. En je kunt het Emerging Tech Trend Report 2024 waar ze over vertelt ook gewoon online bekijken en zelfs de presentatie en allerlei extra's downloaden, maar door de enthousiaste manier waarop Amy het vertelt, komt het allemaal altijd net wat meer binnen. 

10 minuten later dan gepland, kon ze dan toch beginnen aan haar presentatie: "Mijn schuld!" Ze legt uit dat ze haar presentatie nooit vooraf stuurt, omdat ze altijd tot het laatste moment nog aanpassingen doet. "Ik ben op een punt in mijn leven dat tijd extreem kostbaar is, dus elke seconde die jullie op mij wachten, moet het waard zijn." En dan kan het dus voorkomen dat er op het laatste moment technische problemen zijn. Ze lost het fantastisch op met ook nog een woordje Braziliaans, Duits en Japans. 

"Trends zijn langetermijnpatronen die een richting van verandering in de loop van de tijd aangeven." Denk aan de uitvinding van de stoommachine. Het was niet alleen een nieuwe machine, maar leidde tot industrialisatie. Internet net zo. De technologie internet is één, maar kijk wat er daardoor allemaal is veranderd. En ging het bij die voorbeelden om één technologie, nu zijn het er drie. 

Technology Supercycle

Volgens Amy is er de afgelopen jaren een 'Technology Supercycle' ontstaan. In de afgelopen vijf jaar is er een enorme sprong gemaakt op drie primaire gebieden van technologie: kunstmatige intelligentie, een soort verbonden ecosysteem van dingen en biotechnologie. Wat er gebeurt is zo alomtegenwoordig dat het elk segment van onze economie is gaan beïnvloeden.

De innovatiegolf die er nu komt, gaat het menselijk bestaan opnieuw definiëren, volgens Amy. Wat spannend is, maar ook doodeng. Iedereen voelt dat dit gebeurt, maar de onzekerheid die het met zich meebrengt verlamt leiders. Amy noemt dat FUD: Fear (angst), Uncertainty (onzekerheid) en Doubt (twijfel).

Je weet nog niet wat je moet met AI. Je weet nog niet wat je ervan moet denken. Je maakt je zorgen over je baan. We maken ons met z'n allen zorgen over de tijd waarin we zitten. Wij zijn Gen T, volgens Amy: de Transition Generation. Na deze hele ontwikkeling gaat de maatschappij er heel anders uitzien volgens haar. En toch hebben we het meer in de hand dan we zelf denken: "FUD can go Fuck itself."

Wie is er verantwoordelijk?

Als het gaat om kunstmatige intelligentie, is er nogal wat veranderd: "Inmiddels worden alle LinkedIn-posts door AI gemaakt." Maar je hebt nog steeds behoorlijk letterlijke prompts nodig om een goed resultaat te krijgen. Dat gaat volgens haar meer naar conceptuele prompts, waarbij de AI met je 'meedenkt' om tot een resultaat te komen 

Tegelijkertijd gaan er dingen ook niet snel. Vorig jaar liet ze zien hoe Midjourney alleen witte mannen liet zien als je vroeg om afbeeldingen van directeuren van een groot bedrijf. Dat is nog steeds zo. Zelfs als je vraagt om de directeur van een bedrijf dat tampons maakt. 

Hoe kan dat? Hoe zit het met verantwoordelijkheid? De teams die zich met ethiek bezighouden, bepalen volgens haar nog steeds niet het beleid. En door de snelheid van de ontwikkelingen, wordt er te weinig tijd aan besteed. Daardoor wordt het probleem niet opgelost. 

De risico's van onbeveiligde AI

AI is nu nog beperkt, maar wel een soort tuin met een hek eromheen. Bedrijven als OpenAI bepalen de grenzen. Maar er komen steeds meer open-source-taalmodellen, zoals Llama. Die kunnen alleen ook heel snel aangepast worden (want open source), zodat je een ongecensureerde versie krijgt. 

Bedenk eens wat je daar mee kunt: deepfake porno zoveel als je wil, een biologisch wapen? Onbeveiligde modellen kunnen makkelijk misbruikt worden. En wie is er dan verantwoordelijk? Bij technologie als dit, is het antwoord meestal: niemand. "We zijn maar het platform", was altijd het argument als gebruikers te ver gingen. Maar moet dat niet anders, vraagt Amy zich af. 

Wat als we AI laten oefenen zonder diploma? Moet een AI-model bijvoorbeeld niet een ethiektraining krijgen? Mensen die fouten maken als ze zonder diploma opereren kunnen de cel in gaan. Wat als AI een fake evenement organiseert? Met allerlei nepaccounts, nepvideo's en nepafbeeldingen? Het zou een behoorlijke tijd duren voordat we dat in de gaten zouden hebben. Zou je een regionaal conflict kunnen veroorzaken met zoiets, wat kan leiden tot een oorlog? Bijvoorbeeld als dit in Gaza gedaan zou worden?

Large action models en connectables

De volgende verandering volgens Amy is dat we van Large Language Models naar Large Action Models gaan. LLM's voorspellen wat je gaat zeggen, LAM's voorspellen wat je gaat doen. Amy voorspelt een explosie van apparaten die zij connectables noemt: een netwerk van onderling verbonden apparaten die communiceren en gegevens uitwisselen om de vooruitgang van kunstmatige intelligentie te vergemakkelijken en te stimuleren. 

Ze noemt als extreem voorbeeld een kattenluik dat de kat pas binnenlaat als hij z'n prooi laat vallen, wat dan dus door AI wordt beoordeeld. Maar waar het volgens haar naartoe gaat is dat je een soort persoonlijk minibrein in je zak hebt. Je zult volgens haar overal dit jaar de gezichtscomputers (zoals zij ze noemt) zien: de Apple Vision Pro. Misschien blijkt het net zoiets te zijn als de oorspronkelijke iPhone, met alle beperkingen van toen. Maar bedenk wat de iPhone nu is en waar het naartoe kan gaan. Ook Google, Samsung, Meta en Snap werken hieraan. 

Wat als? 

Toch is het volgens haar iook goed om na te denken over mogelijke consequenties. Je pupil reageert al voordat jij zelf iets voelt. Maar dat wordt gezien door je 'gezichtscomputer'. Er komen volgens haar enorm veel nieuwe apparaatjes die de hele dag data verzamelen en je op de een of andere manier helpen. 

En dat kan je inderdaad enorm helpen. Stel je voor dat je de hele dag analyses kunt krijgen, waar en wanneer je wil? Dus dat je bijvoorbeeld een presentatie bijwoont en binnen een uur een automatische presentatie hebt die helemaal toegespitst is op jouw bedrijf? En jij de kroeg in kunt? Maar wat als jouw Large Action Model hallucineert? En bijvoorbeeld nazi's gebruikt in de presentatie en dat automatisch naar je baas stuurt? 

Wat als jouw connectable leidt tot sociale scores? Of als prijzen niet meer vaststaan, maar aangepast worden op jou? En dat prijzen zo hoog worden, dat je het alleen maar kunt betalen als je in de winkel eerst een reclame van het product bekijkt met je 'gezichtscomputer' op die ook in de gaten houdt of je er wel echt naar kijkt (helemaal zoals in Black Mirror dus)? Als je rijk bent, heb je dat niet nodig. Dus dan loop je gewoon rond. Mensen die het niet kunnen betalen, staan stil om eerst reclames te kijken. 

Oproep aan overheid, bedrijven en ons

Technologie op zich is niet gevaarlijk. Wat mensen ermee doen, kan dat wel zijn, zegt Amy. Ze eindigt met een aanklacht tegen de leiders van grote techbedrijven die stuk voor stuk gaan doen alsof ze de mensheid gaan redden met hun technologie. 

En ze doet een oproep aan overheden, bedrijven en ons. Overheden moeten volgens haar transitieministeries oprichten, bedrijven moeten hun netwerkwaarde opnieuw bepalen en wij moeten vechten voor onze toekomst. 

Terugkijken kan hier

Door: Gerson Veenstra (met hulp van ChatGPT)

John Maeda van Microsoft is een van de vaste sprekers tijdens SXSW. In zijn Design in Tech Report zet hij op een rij welke ontwikkelingen er zijn als het gaat om design en technologie en ook welke impact dat zal hebben. Hoewel hij echt een leuke spreker is, is zijn presentatie ook altijd wat lastig te volgen met warrige (en slecht leesbare) slides. Deze samenvatting is gemaakt met hulp van ChatGPT en is zeker niet volledig. De afbeelding is gemaakt met DALL-E. 

John Maeda's presentatie 'Design tegen AI' verkent de complexe relatie tussen design, technologie, en kunstmatige intelligentie (AI). Hij gebruikt diverse voorbeelden om te illustreren hoe AI zowel kansen als uitdagingen biedt voor ontwerpers en technologen.

John Maeda begint met te vermelden dat dit zijn 10de Design in Tech Report is en zegt er meteen even bij dat hij opa is geworden. Hij introduceert het thema van de presentatie als 'Design tegen AI', een onderwerp dat complexiteit en onvoorspelbaarheid met zich meebrengt. Hij benadrukt de gemengde gevoelens die mensen hebben over AI.

Oudste vormen van interactie

Maeda deelt een anekdote over een collega die beweerde dat nieuwe AI onvoorspelbaar gedrag vertoont. Hij betwist dat door te stellen dat AI in werkelijkheid zeer voorspelbaar is binnen bekende parameters, maar dat de impact ervan op beroepen moeilijk te voorspellen is.

Hij haalt het boek 'Conversational Design' van Erika Hall aan, dat benadrukt hoe gespreksinterfaces (zoals spraak) de oudste vormen van interactie zijn. Maeda verbindt dat met de geschiedenis van AI in conversational design, teruggaand tot de jaren 60 met het werk van Joseph Weizenbaum en zijn creatie van de eerste chatbot, ELIZA. Ontworpen om een psychotherapeut na te bootsen.

Ethische vragen

Maeda bespreekt de ethische overwegingen rond AI, met name de zorgen die Weizenbaum had over de illusie van intelligentie en empathie in machines. Dit leidt tot een discussie over het belang van het stellen van ethische vragen bij de ontwikkeling van AI-technologie.

Hij demonstreert hoe hij zijn eigen werk heeft geautomatiseerd door een programma te schrijven dat zijn e-mails en technologierapporten analyseert. "Ben ik straks overbodig", vraagt hij zichzelf hardop af. 

Menselijke connecties

Maeda bespreekt de relatie tussen design en AI, waarbij hij onderscheid maakt tussen klassiek design, 'design thinking' en 'computational design'. Hij benadrukt hoe AI het gebied van design beïnvloedt en verandert. Hij verkent hoe AI beroepen en werkprocessen transformeert, met een focus op de creatie van nieuwe mogelijkheden en de noodzaak voor inclusief design. 

Maeda deelt persoonlijke reflecties over de impact van de coronapandemie op werk en leven, en benadrukt het belang van veerkracht, diversiteit en het onderhouden van menselijke connecties.

Voorbeelden uit de presentatie

Rivian: het gebruik van een uniek 'chirping' geluid als onderdeel van het voertuigontwerp.

Dieter Rams-stijl Framer repository: een voorbeeld van handgemaakt design in de digitale wereld.

Poetry Camera: een apparaat dat foto's analyseert en op basis daarvan poëzie genereert.

Conclusie

Maeda benadrukt de noodzaak van ethische overwegingen en kritisch denken in het ontwerp en de implementatie van AI-technologieën. Hij moedigt ontwerpers aan om AI te gebruiken als een hulpmiddel dat design kan verrijken, terwijl ze waakzaam blijven voor de potentiële valkuilen en dehumaniserende effecten die het kan hebben. 

De presentatie beantwoordt aan de titel door een dialoog te voeren over hoe design kan en moet reageren op de opkomst van AI, met een focus op het behouden van menselijkheid, ethiek, en inclusiviteit in een steeds meer door technologie gedreven wereld.

Door: Gerson Veenstra

(Foto: Roeland Stekelenburg)

Vermoedelijk de populairste sessie van vandaag, was er eentje met onder anderen Meghan Markle, de Hertogin van Sussex en actrice Brooke Shields. Vijf vrouwen op het podium op Internationale Vrouwendag over onder meer vrouwen in de media. Er zijn vast anderen die hier een hele mooie samenvatting van maken. Daarom beperk ik mij tot een vertaling (met behulp van ChatGPT) van een transcriptie van een deel van het verhaal van Meghan over de impact van negativiteit op social media en hoe vrouwen volgens haar zelf ook wat kunnen doen om het tegen te gaan. Het zijn dus haar eigen woorden, niet de mijne. 

"Op dit moment houd ik afstand van sociale media, puur voor mijn eigen welzijn. Maar het merendeel van de pesterijen en het misbruik dat ik op sociale media en online heb ervaren, was toen ik zwanger was van Archie en van Lily, en ook toen ze net geboren waren. Als je daarover nadenkt, is het echt moeilijk te bevatten waarom mensen zo haatdragend kunnen zijn. 

Het is niet gewoon gemeen, het is wreed. Waarom zou je dat doen? Zeker als je zwanger bent of net een kind hebt gekregen. We weten allemaal, als moeders, dat het zo'n gevoelige en heilige tijd is. Je kunt eraan onderdoor gaan of bijna bezwijken onder hoe pijnlijk dat is. Misschien, omdat ik zwanger was, schoot dat moederinstinct in werking. Doe alles wat je kunt om je kind te beschermen en daardoor ook jezelf. 

Maar als we kijken naar wat er gebeurt op sociale media, is er nog zoveel werk aan de winkel om mensen veilig te houden. Dat begint bij wat kinderen te zien krijgen, maar ook bij het creëren van gewoontes die ik persoonlijk het meest verontrustend vind, vooral als voorvechter van vrouwen, is hoeveel van de haat van vrouwen komt die dat naar andere vrouwen spuien. Dat kan ik gewoon niet begrijpen, want ik weet dat er bepaalde platforms zijn, zoals vandaag een goed voorbeeld is. 

Dit (de sessie waar ze aan meedoet, bedoelt ze) wordt gestreamd op een van die platforms, en dat is ook fantastisch omdat mensen toegang krijgen om al deze briljante inzichten te horen. Tegelijkertijd is het een platform dat behoorlijk wat haat en retoriek kent en mensen aanzet tot het creëren van pagina's waar ze zeer, zeer opruiende opmerkingen en complottheorieën kunnen verspreiden die een enorm negatieve impact kunnen hebben op iemands mentale gezondheid en fysieke veiligheid. Dus we moeten hier echt naar kijken. 

En we hebben het over hoeveel vrouwen er in leiderschapsposities zijn. Je zegt dat in de uitzendbranche veel vrouwen op het hoogste, uitvoerende niveau zitten, die geweldige voorvechters van vrouwen zijn, die geweldige filantropen zijn en in deze ruimtes werken, en toch laten ze dit soort gedrag welig tieren. Op een gegeven moment moeten ze de daad bij het woord voegen en op systemisch niveau echt veranderingen doorvoeren. 

En dan hebben we aan de andere kant van het spectrum ook een verantwoordelijkheid. De systemische verandering moet hand in hand gaan met de culturele verandering, want als je iets verschrikkelijks leest over een vrouw, waarom zou je dat dan delen met je vrienden? Waarom kies je ervoor om dat de wereld in te sturen? Als het je vriendin, je moeder of je dochter was, zou je het niet doen. 

En dat is het stuk dat nu zo verloren is gegaan in wat er gebeurt in de digitale ruimte en in bepaalde sectoren van de media. We zijn onze menselijkheid vergeten, en dat moet veranderen, want ik begrijp dat er een ondergrens is en ik begrijp dat er veel geld mee gemoeid is. Maar zelfs als het om dollars gaat, moet het toch zinvol zijn?"