Learning to Love Midlife: stel de bel voor de laatste ronde nog maar even uit!

Door Gerard Dielessen

Zeg je MIDLIFE, dan zeg je in adem eigenlijk ook CRISIS. Midlife crisis. Omdat ik kennelijk nog tot de doelgroep behoor ben ik mijn zoveelste SXSW-conferentie in Austin begonnen met de sessie Learning to Love Midlife. Niet alleen omdat de titel van deze bijeenkomst mijn interesse wekte, maar vooral ook omdat ik als ruim 69-jarige nog enigszins in de door Chip Conley gedefinieerde groep van ‘midlifers’ val. 

Chip Conley noemt zichzelf midlife-activist. Hij is overtuigd van het feit dat het leven na je vijftigste er alleen maar beter op kan worden en wil de wereld dat graag laten weten. Beter? Dat zou je niet denken. Het woord Midlifecrisis is toch een veelvoorkomend begrip geworden in de laatste decennia. Daar wil de Amerikaan Chip Conley wil daar verandering in aanbrengen. Daarom schreef hij het boek Learning to Love Midlife, 12 reasons why life gets better with age. Heel interessant. 

De afgelopen eeuw hebben we er zo’n dertig jaar bijgekregen. Aan het begin van de vorige eeuw was de levensverwachting in de Verenigde Staten gemiddeld 47 jaar, honderd jaar later door allerlei technologische ontwikkelingen, toenemende welvaart, betere medische voorzieningen zomaar 77 jaar. Een extra levensfase, zeg maar. Volgens hem hebben we daar veel te weinig aandacht besteed aan die al die extra jaren en de gevolgen daarvan. Kinderen worden met liefde opgevoed. Ouderen, gepensioneerden kunnen eveneens rekenen op aandacht en liefde van hun omgeving.  Maar hoe zit dat met die ‘tussengroep’ in de leeftijd van 45 tot pakweg 75 jaar? Daar is veel minder compassie mee, vindt de midlife activist. De moeilijkste fase, zo vertelde hij uit persoonlijke ervaring, voltrekt zich de fase van 45 tot en met 50 jaar. “Ik verloor in die periode vijf vrienden vanwege zelfmoord.” Vaak word je dan voor het eerst geconfronteerd met sterfelijkheid. Mensen om je heen beginnen weg te vallen; je krijgt te maken met de eerste fysieke problemen c.q. ander ongemak; je hebt veel verplichtingen in je werk en privé; je vraagt je af of je in de voorgaande jaren wel de juiste keuzes hebt gemaakt en veel meer dan dat.

Tot dan toe ben je eigenlijk alleen maar bezig geweest om je leven, zoals hij zegt, te ‘editen.’ En voordat je het weet ben je de vijftig bent gepasseerd en heb je het idee dat je oud bent. Moet leven met de gedachte dat je ruim over de helft bent. Dat geeft bij veel mensen stress. In de VS heeft dat er zelfs toe geleid dat de gemiddelde levensverwachting is gestagneerd.

Volgens Conley volstrekt onnodig. Veel dingen worden erger met het klimmen der jaren. Maar heel veel dingen worden ook juist leuker als je ouder wordt.

Want volgens de auteur van Learning to Love Midlife begint het leven dan pas echt en is er juist geen enkele reden om daar sikkeneurig van te worden. Er liggen juist prachtige jaren voor je in het vooruitschiet. Zelfs als je in de zestig of in de zeventig bent is er geen enkele reden om chagrijnig te worden. 

Het zijn de jaren dat je je kennis kan teruggeven aan de samenleving, aan andere mensen. Als je in staat bent om meer betekenis aan je leven te geven, leeft je gemiddeld zeven tot acht jaar langer, volgens Conley. Juist in deze levensfase moet je je negatieve mindset omdraaien in een positieve, zo stekt hij. “We onderschatten de tijd die we nog hebben te leven”, zegt Conley. Tijdens de presentatie riep hij zijn gehoor op om eens na te denken over de vraag wat ze tien jaar geleden hadden willen doen, maar niet hebben gedaan vanwege hun leeftijd. Leuk experiment. 

Wat zijn dan volgens Chip Conley de 12 redenen waarom het leven beter met de jaren wordt? 

Hier komen ze. Ingedeeld in vijf hoofdstukken en in het Engels:

The Physical Life

  1. I Have More Life Left Than I Thought.

  2. I’m Relieved My Body No Longer Defines Me.


The Emotional Life

  1. I’m Making Friends with My Emotions.

  2. I Invest in My Social Wellness.

  3. I Have No More ‘Fucks’ Left to Give.


The Mental Life

  1. I’m Marvelling at My Wisdom.

  2. I Understand How My Story Serves Me.

  3. I’ve Learned How to Edit My Life.


The Vocational Life

  1. I’m Joyously Stepping off the Treadmill.

  2. I’m Starting to Experience Time Affluence.


The Spiritual Life

  1. I’ve Discovered my Soul.

  2. I Feel as If I’m Growing Whole.


Allemaal mooie redenen om Midlife te omarmen en om daarmee gezonder en gelukkiger te worden. Wat Conley betreft moeten we woorden als ‘oud’, ‘ouder’ en leeftijd maar niet meer gebruiken. Betrekkelijke begrippen allemaal die veel te veel stigmatiseren en geen recht doen aan wat deze levensfase daadwerkelijk heeft te bieden. Hij spreekt liever over ‘agefluent’, waarmee de leeftijdsgrenzen als het ware vervagen. 


Zelf heb ik overigens de illusie dat ik deze levensfase tamelijk eenvoudig zonder crisis ben doorgekomen. Desondanks liep ik vrolijk uit deze sessie op weg naar de SXSW-bookstore. Want ik wil zijn boek wel lezen. Al was het maar om de bel voor de laatste ronde toch nog maar even voor mij uit te schuiven.